De fiets op met wielerploeg de Rikken en Yvonnes

Wie zijn de Rikken en Yvonnen? 

Annelies: “Officieel bestaat de wielerclub sinds 2019. We zijn ontstaan vanuit Café De Welkom in Noorderwijk, waar uitbater Jo ook de bezieler van de club is. De naam verwijst naar Rik Van Looy, en Rik Van Steenbergen, en naar Yvonne Reynders. Alle drie professionele wielrenners met indrukwekkende kampioenschappen op hun palmares. We hebben zo’n 65 leden, van 12 tot 74 jaar, zowel mannen als vrouwen.”

Robert: “Op woensdag trainen we en op zaterdag rijden we een grotere toer, naarmate het seizoen vordert, rijden we sneller of verder. Maar het plezier van het fietsen primeert altijd, het gaat niet om een hoog gemiddelde of heel veel kilometers.”

Wat voor soort wielerploeg is het? 

Nick: “Een hele fijne ploeg! We rijden allemaal samen, mannen en vrouwen, jong en oud. Op woensdag rijden we altijd dezelfde rit van ongeveer 50 kilometer, de ene keer linksom, de andere keer rechtsom. En we wachten op elkaar, er wordt nooit iemand achtergelaten.”

Annelies: “De ‘après’ is even belangrijk als het fietsen zelf. We drinken nog wat in het café, we zijn eigenlijk ondertussen ook een beetje een vriendenbende.”

Nick: “Er wordt ook buiten het fietsen met elkaar afgesproken, vandaag nog is er een huwelijksdrink van een van de leden in het café. Of we gaan een weekendje in de Ardennen fietsen. Je leert elkaar kennen op de weg, maar evengoed tussen pot en pint.”

Robert: “We helpen elkaar: een meer ervaren fietser geeft tips aan een beginner: probeer die versnelling eens. Kom eens naast me rijden, dan zal ik laten zien hoe je hebt dicht tegen een ander zijn achterwiel rijdt, enzovoort. Of bij fietspanne is er altijd wel iemand die de andere kan verderhelpen, met kennis en materiaal. We wachten trouwens met de hele ploeg dan, niet dat er één iemand bij de pechvogel blijft en de rest doorfietst. Het is: samen uit, samen thuis.”

Waarom sloot je je aan bij de club? 

Annelies: :”Ik wilde een kwart triatlon doen en liep en zwom al. Fietsen moest ik nog trainen en zo belandde ik tien jaar geleden al bij een (andere) ploeg. Die stopte ermee en ik leerde de Rikken en Yvonnes kennen. Ik ging meteen ook in het bestuur, omdat het zo’n fijne bende was. Mijn vader en broer trok ik over de streep omdat onze ploeg ook fietsstages in het buitenland organiseert.”

Robert: “Ik was eigenlijk al bij een andere ploeg. En ik heb altijd gefietst, ik was vroeger postbode! In mijn jonge jaren heb ik ook gevoetbald en gelopen, maar mijn knieën wilden niet meer … Fietsen kan wel en Annelies overtuigde me bij deze ploeg te komen. Heel plezant, samen met zoon en dochter fietsen.”

Nick: “Ik was eigenlijk een mountainbiker, maar Annelies overhaalde me inderdaad met die buitenlandstage ….”

Jullie gaan elk jaar fietsen op hoogte?

Annelies: “Elk jaar in februari gaan we naar Calpe, in Spanje. We fietsen dan in twee groepen: een snelle en een minder snelle. Het is eigenlijk ook een vakantie, het gaat niet enkel om het fietsen op hoogte.”

Robert: “Het is daar niet plat, dus ik kan niet mee met de ‘snelle mannen’. Wij, met de tragere groep, doen meer terrasjes onderweg (lacht). We genieten van het uitzicht, we nemen een foto, … En ’s avonds eten we allemaal samen.” 

Wat haal je voor jezelf uit het samen fietsen? 

Robert: “Zowel de inspanning als de ontspanning doet me deugd. Het is goed voor mijn hart, mijn longen, mijn spieren … En ik doe er niets speciaals voor. Mijn ontbijt vlak voor de grote fietstocht is vier stukjes peperkoek en een banaan, daar komt ik de hele rit mee toe!”

Nick: “Voor mij betekent het ook: kunnen blijven eten en drinken wat ik nu eet en drink (lacht). Je conditie op peil houden dus. Maar ook: het ‘koppeke leegmaken’. Ik heb een drukke baan en dit is voor mij de ideale ontspanning. Ik zou het niet kunnen missen.”

Annelies: “Idem hier. Als is het soms zoeken naar de balans tussen werk, gezin, huishouden en fietsen. Ik zit ook in het bestuur en elk jaar organiseren we de Grote Prijs Yvonne Reynders, een koers voor professionele renners. Heel veel werk! Yvonne komt zelf ook langs dan, ze is heel fier dat wij dit doen en naar haar genoemd zijn.”

Welke ritten zal je nooit vergeten? 

Robert: “Vele ritten. We genieten ook van de natuur onderweg, ik zie wel degelijk waar ik rijd. Maar Calpe is toch het mooist, zeker als je bijvoorbeeld in de verte een adelaar ziet cirkelen boven de bergen.”

Nick: “Calpe was een keer memorabel op een andere manier. We hadden zo veel terrasjes gedaan na een rit dat ik ’s avonds mijn gsm niet meer vond. Die bleek in de broekzak van een teamgenoot te zitten, maar waar was zijn gsm dan (lacht). We hebben toen goed gefietst en nog meer gelachen.”

Annelies: “Of ritten waarbij een ongeluk nooit alleen komt: drie platte banden, een gebroken ketting en een rem die kapot ging. Het is heel mooi om te zien hoe de ploeg dan aan elkaar hangt en we samen oplossingen zoeken. Ik zou nooit bij een andere ploeg willen fietsen. 

Robert: “Iedereen welkom bij ons! Maar begin in maart, wanneer de ritten van start gaan. Dan kan je mee van in het begin. Later invoegen betekent toch dat we al sneller fietsen. Al blijft het principe: we trappen op het tempo van de zwakste schakel.”

Nick: “Ik zou dus zeggen: is het bijna maart, kom maar af naar het gezellige Noorderwijk!”

https://www.cwvc.be