Onze wandeling vertrekt in La Houppe aan wandelknooppunt 6. We lopen richting knooppunt 9 en komen na enkele honderden meters in het bos terecht. Een prachtige holle weg brengt ons richting Chalet Radar, een tennis- en padelclub aan de rand van het bos.
Chalet Radar? De toch wel atypische naam voor een tennisclub verwijst naar de twee radartorens die we even verderop passeren. Vooral de hoogste toren, van het Amerikaanse leger, is een baken dat je vanop kilometers afstand kan zien. Voorbij de twee torens gaat het steil naar beneden richting het gehucht Queneau. Na enkele honderden meters langs een drukkere weg slaan we linksaf.
Bij mooi weer kan je hier even uitrusten en genieten van een koffie of een ijsje bij foodtruck 't Quenootje (op hun Facebookpagina kan je lezen of de foodtruck open is).Wij maken van de gelegenheid gebruik om er ons lunchpakket op te eten voor we onze tocht verderzetten, richting het Livierenbos.
De naam van het bos – in het Frans Bois de la Louvière – is Romaans van oorsprong en duidt op de aanwezigheid van wolven. Tot in de 17e eeuw leefden er wolven in het bos, wat regelmatig aanleiding gaf tot verwoede klopjachten…
De indrukwekkende dreef die het bos doorkruist, laten we aan knooppunt 35 achter ons voor een ommetje langs het Hayesbos. De weg gaat flink omhoog, maar boven worden we beloond met een prachtig uitzicht. Ondertussen zitten we ook op het GR-netwerk en volgen we de GR5A langs een steil bospad bergafwaarts.
Aan knooppunt 34 verlaten we even het knooppuntennetwerk. De straat Laaistok leidt ons langs de rand van het Brakelbos, waar we enkele honderden meters verder induiken. Een klein bruggetje brengt ons naar het hart van het bos, waar een bostrap ons helpt de niveauverschillen te overwinnen.
Aan knooppunt 51 worden we verrast door de foodtruck van Bolle Gh'ys. Na 15 kilometer hebben we wel een ijsje of bubblewafel verdiend… En we zijn duidelijk niet de enigen die er zo over denken, want Bolle Gh'ys doet vandaag gouden zaken.
De laatste kilometer van het bos brengt ons door het Brakelbos terug richting La Houppe. In april loopt je op dit stukje langs indrukwekkende velden boshyacinthen, maar in september is daar uiteraard nog maar weinig van te merken.
Bij aankomst in La Houppe zoeken we een plaatsje op één van de terrassen. We belanden in Koersklatsch, een wielercafé, en raken aan de praat met cafébazin Greta. Die heeft de wielermicrobe zwaar te pakken: binnen hangt het vol (zelfgeschilderde) portretten van wielerhelden en andere koersmemorabilia. Een heerlijke plek om een heerlijke wandeling af te sluiten…
Bekijk de route hier.
Knooppunten: 6 - 9 - 14 - 38 - 43 - 26 - 27 - 35 - 36 - 3 - 86 - 87 - 85 - 29 - 34 (even afwijken - zie tekst) - 51 - 6
De corona-tijd deed de wandelmicrobe bij Pasar-journalist Bart Van Belle alleen maar sterker worden. Sindsdien trekt hij er regelmatig op uit voor dagtochten van 20 kilometer of meer. Volg zijn wandelavonturen via zijn Instagram-account.
