Verslaafd aan #vanlife: op pad met een camper voor doe-het-zelvers

Tijdens de pandemie won vanlife nog aan populariteit. In dit boek, dat claimt “het meeste complete werk” over het fenomeen te zijn, vertellen vanlifers Calum Creasey en Lauren Smith hoe ze zelf verslaafd geraakten aan het leven onderweg in hun eerste Volkswagen Transporter uit 1996 en hoe ze die ombouwden naar een huis op wielen. Ook lotgenoten komen aan het woord. Het resultaat is een verzameling herkenbare verhalen voor iedereen die weleens een Mercedes Sprinter of een Amerikaanse schoolbus uit z’n garage laat rollen.

Zo beschrijft Creasey hoe hij steevast zwaait naar andere vanlifers, geparkeerd bovenop kliffen, aan stranden of op parkings. Het gaat over het gebrek aan douches, de met olie besmeurde handen en de deuken die vanlife maakt in bankrekeningen. Maar ook over hoe moeilijk het is om de vrijheid van snelwegen en stoffige baantjes opnieuw in te ruilen voor een “gewoon” leven. “Toen we terugkeerden en andere manieren van leven probeerden, de kantoorjobs en carrières waarvoor we misschien voorbestemd waren, voelde niets zo echt aan als die van”, klinkt het.

Het boek gaat in op de relatieve merites van verschillende voertuigen, op plekken die het bezoeken waard zijn en op de types vanlifers die je onderweg tegenkomt. Zo zijn er onder meer de digitale nomaden, ecostrijders en de golden oldies die “vervroegd op pensioen gingen en de erfenis van hun kinderen spenderen terwijl ze de tijd van hun leven hebben.” Hier en daar krijg je een zetje richting minimalisme, het idee dat je gerust content kan zijn met veel minder.

Niet elk hoofdstuk is even interessant. De inleidende essays, over de cultuur van vanlife en de geschiedenis van nomaden, zijn hoogdravend zonder al veel te zeggen, in het hoofdstuk over de ‘toekomst van vanlife’ kom je daarover niets te weten en sommige passages bomen eindeloos door over de uitdagingen van het doe-het-zelven. Verwacht evenwel geen stappenlijst of handleiding over hoe je zelf een busje ombouwt, eerder filosofisch advies. “Wat een camper van betreft is streven naar perfectie een slecht idee.”

Maar meer dan een gids is het een boek dat je op je koffietafel legt. Om af en toe in te bladeren, wanneer het leven je overweldigt. De ware kracht zit ‘m niet in de teksten, maar in de foto’s en tekeningen die je doen wegdromen naar een beter leven onderweg. De pagina’s ademen vrijheid. Of, om het met de woorden van het boek te zeggen: “Een van bezitten is een van de beste manieren om een romantische kijk te behouden op dit soms onromantisch leven.”