Traag? Graag

‘Wat is een trage weg?’, hoor ik je denken. Trage wegen zijn bestemd voor niet-gemotoriseerd verkeer. Op die wegen spot je dus vooral wandelaars, fietsers en ruiters. Die trage wegen vind je trouwens niet alleen op ‘den boerenbuiten’, maar ook in het hart van de stad. Ja, zelfs in de drukke Antwerpse havenstad! Pieter Vandenhoudt werkt als ruimtelijk ontwerper bij vzw Trage Wegen. Hij toont me in 18 kilometer de trage weg van het centraal station in Antwerpen tot het station van Hoboken-Polder.

Elke weg is anders

‘De voorbije jaren ging heel wat trage wegen verloren. Ze verdwenen onder nieuwe verkavelingen en industrieterreinen. Of ze werden afgesloten door grondbezitters, of groeiden dicht door een gebrek aan onderhoud. In realiteit is het heel ingewikkeld om het netwerk van trage wegen te behouden. De verantwoordelijkheid en eigenaarschap zitten verspreid en verstopt onder complexe wetgevingen’, vertelt Pieter. Hij werkt als ruimtelijk ontwerper bij Trage Wegen vzw en bouwt zo mee aan de toegankelijkheid van al die wegen in Vlaanderen. Zijn vzw ondersteunt gemeenten, steden en burgers bij beleidsplannen en projecten die opkomen voor trage wegen in hun buurt. Verder proberen ze ook om alle trage wegen aan elkaar te knopen, zoals bij deze wandeling in Antwerpen. Dat is niet zo gemakkelijk. Want naast de wetgeving is Vlaanderen ook gebouwd met koning auto in het achterhoofd. Wandelaars worden vaak belemmerd door de dreiging van het drukke verkeer. Net daarom is deze wandeling in Antwerpen zo uniek: je volgt een aaneenschakeling van eeuwenoude en waardevolle paadjes, waar de wandelaar nog koning is.

De stad van haar charmantste kant

Een stadswandeling is sowieso heel bijzonder. Door de stad struinen is de ideale manier om nieuwe indrukken en inspiratie op te doen. Je kan op elk moment kiezen welke hoek je inslaat. Links of rechts? Je zal hoe dan ook verrast worden. Door een mooie spreuk op een raam, een sympathiek winkeltje of een straatmuzikant… Wandelen is een fantastische manier om een stad te ontdekken. Je wandelt tussen de locals en wordt zo deel van het geheel. Da’s anders dan bijvoorbeeld de metro nemen: dat is eerdere een passieve en selectieve vorm van beweging. Alleen te voet kan je alle facetten in je opnemen en de hartslag van de stad voelen. Terwijl je stapt, verankert het stratenplan zich in je hersenen. Het ritme, de snelheid… Wandel je langs gestresseerde mannen in maatpakken of langs oudere mensen die op weg zijn naar de markt en tijd nemen om iedereen begroeten? Wat is er te zien in de minder toeristische wijken? Trek je wandelschoenen aan en ga verdwalen in de straten: da’s de enige manier om het te ontdekken.

Van station naar station

Via rustige straatjes door het drukke centrum lopen Pieter en ik naar de oevers van de Schelde. Met de veerboot maken we de oversteek naar Linkeroever. Bij elke stap verdwijnt het stadsrumoer verder op de achtergrond. We wandelen door natuurreservaat Het Rot, de grootste losloopzone voor honden in West-Europa. Hier kan je viervoeter alle energie kwijt. Next up: het Galgenweel, een groot meer op Linkeroever, mét zicht op de grootstad. Met de wind in onze haren lopen we langs de oevers richting de voetgangerstunnel onder de Schelde. Antwerpen-Zuid is het licht aan het einde van die tunnel.

Daarna maakt de natuur plaats voor Petroleum-Zuid, een oude industriezone. Het gebied is sterk verontreinigd en de geur van petroleum hangt hier en daar nog in de lucht. De dankbaarheid voor groene natuurpracht overvalt me wanneer we aankomen bij de Hobokense polders. Hier is het volop genieten van bos, moeras, modder, polder en loslopende Galloways vooraleer we de trein terug naar huis nemen. Traag? Graag!

Bekijk de gpx van deze route

Traag in je oren

Tijdens deze wandeling vertelde Pieter volop over het belang en de toekomst van trage wegen, over de strijd tussen koning auto en koning wandelaar, over de sociale functie van een stad en over onderweg zijn... Zijn boeiende verhaal kan je horen in mijn Op Wandel-podcast.

www.opwandel.be