Met de caravan naar de Le Grand Est

Le Grand Est is een echte schatkamer: er is zoveel te zien, van de historische charme van Reims in het westen tot de levendige straatjes van Straatsburg. En vergeet de rustgevende hoogten van de Vogezen niet, in het oosten. Deze Franse regio is een lappendeken: het Franse platteland is hier bezaaid met brede heuvels en serene meren. Als je het als kampeerliefhebber een keertje niet te ver wil zoeken, dan is dit the place to be. Hier, midden tussen de weidse landschappen en het rijke culturele erfgoed, belooft elke horizon een nieuw avontuur.

Ik trek van het eeuwenoude centrum van Reims, met zijn koninklijke kathedraal en champagnehuizen, naar de rustige meren van de Haute-Marne. Je voelt het al, Le Grand Est heeft véél te bieden: de schoonheid van het Franse landschap, verweven met de rijkdom van een geschiedenis én hartelijke mensen… En ik ga deze streek verkennen met een unieke druppelcaravan van Droplife, die me naast veel bekijks ook fijne luxe schenkt.

Tijdreizen in Reims

In de heuvels van de Franse Ardennen hebben lokale boeren pas de suikerbieten van het land gehaald. Ik rij door, tot er in de verte plots een statige kathedraal uittorent boven de daken. We naderen Reims, een stad met een geschiedenis die zo diepgeworteld is in het Franse koninkrijk, dat haar bijnaam 'la cité royale' niet meer dan passend is. Hier, in het hart van de Champagnestreek, vond de kroning van Franse koningen plaats. Die traditie heeft Reims een prominente plaats gegeven in de annalen van de Franse geschiedenis.

Ik beslis om onmiddellijk de imposante kathedraal te bezoeken. Dit meesterwerk van gotische architectuur is een tijdloze getuige van de historische diepgang van de stad. Met zijn torenhoge spitsen en gedetailleerde glas-in-loodramen is deze kathedraal niet alleen een religieus icoon, maar ook de plek waar generaties lang Franse koningen de kroon op hun hoofd gedrukt kregen. Naast de kathedraal vind je het standbeeld van Jeanne d'Arc, de heldin die een cruciale rol speelde in de kroning van Karel VII in deze kathedraal en daarmee een onuitwisbaar merkteken achterliet op de Franse nationale identiteit.

Maar: Reims is meer dan de kathedraal alleen. Het is een levendige stad, met gezellige straten, veel lokaal lekkers en grote parken. En nee, het is geen zomer, maar toch is het hier fijn. De toeristen lopen je niet voor de voeten voor een zoveelste selfie en de voertaal is het Frans. En dat hoort zo, in een stad die erg Frans aanvoelt. Ik beslis op ontdekkingstocht te gaan door de stad, en me over te geven aan de warme sfeer die in de straten hangt.

Roze koekjes en brede boulevards

Ik voel de echo van de geschiedenis in de gebeeldhouwde stenen en de statige bogen. De straten van het centrum leiden mij langs boetieks en cafés. In het hart van de stad tref ik gezellige pleinen aan, waar ik even pauzeer bij een kopje koffie. Het is nog nét iets te vroeg voor een glaasje champagne, die andere lekkernij waarvoor Reims wereldberoemd is.

Nieuwsgierig als ik ben, lokt de geur van verse patisserie me een beetje verder naar binnen in een charmante bakkerij. Hier proef ik de beroemde Biscuits Roses de Reims. Deze roze koekjes, zacht van textuur en subtiel van smaak, zijn een echte delicatesse. Zeker de moeite waard om even van te genieten!

Op mijn gemak wandel ik langs eeuwenoude gebouwen en over groene boulevards, en ontdek ik parken waar locals genieten van de rust. Kunst en cultuur bloeien hier, daar kan je niet omheen, met galerieën en musea die een rijk cultureel erfgoed verraden.

Naarmate de dag vordert, komt het culinaire hart van Reims tot leven. In de bistro's en restaurants proef ik de lokale keuken. Elk gerecht vertelt een verhaal over de regio. Ik ga voor de potée champenoise, een stoofpotje van varkensvlees en winterse groentjes. Als aperitief geniet ik uiteraard eerst van een glaasje bubbels. Champagne is het kroonjuweel van Reims en stroomt rijkelijk in deze stad. Het bruisende drankje weerspiegelt perfect de levendige ziel van de stad. Of stijgt de alcohol te snel naar mijn hoofd?

Als de avond valt, baadt de stad in een gouden gloed. De lichten weerkaatsen op de oude gebouwen. Het is een prachtige afsluiting van een dag vol ontdekkingen. Ik sta op een gratis parking net buiten het centrum. Het is er rustig. Ik strek me uit op het royale tweepersoonsbed van de druppelcaravan en sluit mijn ogen. Deze kampeertrip is uitstekend begonnen.

Slapen tussen de wijnranken

De volgende ochtend word ik wakker van het getik van regendruppels op de caravan. Het natte herfstweer kan mijn humeur echter niet kelderen: er staat een leuke dag op het programma, met een bezoek aan Montagne de Reims, het beschermde gebied waar glooiende wijngaarden, uitgestrekte bossen en historische dorpen elkaar afwisselen.

Mijn eerste bestemming? Sacy! Daar trek ik mijn stevige wandelschoenen strakker, terwijl de kruidige herfstlucht mijn longen vult. De beboste heuvels zijn mooi, maar het terrein is vandaag verraderlijk drassig. Ik wandel tussen de wijnranken, waar ongeoogste druiventrossen hangen, nog vol zomerzon. Het is er wondermooi en op deze frisse novemberdag is er haast niemand te bespeuren…

Vrije kampeerplekken zijn er hier, tussen de rijen wijnstokken, ook voldoende, zij het zonder voorzieningen. Net daarom komt mijn druppelcaravan (met buitenkeuken) goed van pas. Het belooft een rustige en donkere nacht te worden, met alleen het blazen van de wind en het gesnurk van mijn viervoeter als gezelschap.

‘s Morgens, als de dauw nog op de rode bladeren ligt, trek ik verder naar Verzenay, en Verzy. Deze charmante dorpjes voelen aan als een openluchtmuseum. De Moulin en Phare van Verzenay rijzen op als monumenten van eenvoud en bieden een prachtig uitzicht op de weidse velden van de Montagne.

Ay, de champagne!

Met mijn hond aan mijn zij trek ik naar de Faux de Verzy, een bos waar opmerkelijke beukenbomen met gedraaide en vervormde takken een bijzonder natuurverschijnsel zijn. Ideaal voor een stevige wandeling! Helaas wandel ik een beetje verloren en kom ik terecht in een hevige regenbui. Soms valt er al eens iets tegen, op zo’n kampeeravontuur. Eenmaal opgedroogd beslis ik de buitenlucht te laten voor wat het is, en zuidwaarts te trekken, voor een wel heel origineel museumbezoek.

Ik weersta de verleiding van alle champagnehuizen onderweg en kies voor Pressoria. Het nagelnieuwe belevingsmuseum in Ay-de-Champagne onthult op interactieve wijze de ziel van de wijn. Kennis en zintuigen vermengen zich hier. Ik geniet van deze geanimeerde manier om meer te weten te komen over de kweek en oogst van die feestelijke bubbels. Het museumbezoek wordt afgesloten met - hoe kan het anders – een aangenaam proefmoment. Dat fijne druppeltje champagne brengt me in de stemming bracht om de gezelligheid van mijn druppelcaravan op te zoeken en de dag af te sluiten.

De volgende ochtend erna wandel ik nog even door Épernay: een must voor elke champagneliefhebber! Hier ademt elke straatsteen geschiedenis. Ik hou het bij een korte wandeling, want het wordt snel tijd om oostwaarts te trekken. Richting bos en meer.

Langs de waterkant

De laatste halte van mijn kort kampeeravontuur is bij het Lac Du Der, een enorme waterplas op ongeveer een anderhalf uurtje rijden van Reims. Ook de tocht ernaartoe is erg knap, want je rijdt op smalle landwegen van dorp naar dorp. De hemel, als je houdt van het Franse platteland.

Het meer zelf - het grootste kunstmatige meer van Europa - is een populaire plek bij kampeerders, vooral uit de Lage Landen, vanwege zijn uitgestrekte wateroppervlakte en meanderende oevers die uitnodigen tot ontspanning en avontuur. Zo tref je hier (zelfs in de herfst) tientallen windsurfers aan.

Aan de noordwestkant van het meer, in Port de plaisance de Sainte-Marie-du-Lac-Nuisement, vind ik een nachtelijke rustplaats met uitstekende voorzieningen voor kampeerders. Deze camping ligt dicht bij het hart van de Haute-Marne en biedt de perfecte balans tussen natuurlijke schoonheid en comfort. Even een verkennend wandelingetje om daarna zelf een potje te koken? Yes, please. Het goede leven. Bovendien belooft mijn weer-app een zonnige dag morgen!

Het wordt ochtend en ik heb heerlijk geslapen in mijn grote bed. Ik beslis om naar de andere kant van het enorme meer te trekken. Ik rij richting het groenere Presqu'île de Champaubert, waar ik kan wildkamperen met de druppelcaravan. Da’s toch wel bijzonder… Let wel op waar je gaat staan, want wildkamperen is niet overal toegestaan.

Ik ga voor stevige wandeltocht. Mijn trouwe viervoeter kijkt me bij het vertrek enthousiast aan en samen trekken we er urenlang op uit in de frisse boslucht. We zien de duizenden vogels. Het meer is namelijk niet alleen bien connu omdat je er heerlijk kan wandelen en fietsen, maar ook vanwege de vogeltrek. Eind oktober en begin november wordt het Lac Du Der namelijk bezocht door tienduizenden kraanvogels, die even op adem komen tijdens hun trektocht naar het zuiden. Deze periode is meteen ook ideaal om er te gaan kamperen: je hebt er geen muggen, de temperatuur is nog relatief aangenaam, het is lekker rustig én de natuur is dan prachtig.

De volgende dag koppel ik mijn druppelcaravan weer vlot aan mijn auto. Dat lichte pareltje maakte mijn tocht, hier in de streek van de mousserende wijn, helemaal perfect. Nu is het tijd om terug naar huis te rijden, naar België. ‘Tot ziens’, denk ik. ‘Ik kom zeker terug.’