Camperlife: zo is het echt

 Hoe is dit avontuur voor jullie begonnen?

Dirk: ‘We leerden elkaar zestien jaar geleden kennen en het klikte meteen. Ik had op dat moment een VW-busje en daar toerden we Europa mee rond.’

Anne: ‘Later werkten we ook samen, we hebben allebei een achtergrond in de drukkerswereld.’

Dirk: ‘Toen al hebben we een drietal jaar in een camper gewoond. Tijdens de week werkten we, in het weekend trokken we eropuit. Maar we hadden toch de idee dat we een huis moesten zetten, zoals iedereen, en dus renoveerden we een woning helemaal naar onze zin, met zwembad en al.’

Anne: ‘Tot we een lange reis maakten naar Portugal en weer thuis niet meer konden wennen. Op een vrijdagavond zaten we op ons terras en praatten we eerlijk over wat we écht wilden in dit leven. Toen besloten we zowel ons huis als onze vaste baan los te laten.’

Dirk: ‘Welke landen willen we nog zien? Er is zo veel moois te zien, waarom zou je op een vaste plek blijven wonen als het ook anders kan?’

Je dagelijkse leven speelt zich af in deze camper?

Anne: ‘Absoluut, we hebben hier alles wat we nodig hebben. Je leert goed ontspullen als je wat kleiner woont. Voor mij is dat soms wat moeilijker omdat ik graag wat verschillende kledij heb, een jasje voor dit en eentje voor dat, een jurkje, een broek… (lacht). Maar je leert ook goed elke plek benutten om spullen op te bergen!’

Dirk: ‘We kunnen boodschappen doen voor een week en we koken bijna altijd vers. Daarnaast hebben we alle basiscomfort: een douche, toilet, een slaapplek, zithoek met TV, verwarming, .... We parkeren altijd op mooie plekken, met zicht op de natuur of bij vrienden. Vroeger was ik een slechte slaper, maar sinds we in de camper leven en veel meer in de natuur zijn, slaap ik als een roos.’

Anne: ‘We zijn ook heel erg op elkaar ingespeeld. Ik weet precies hoe ik Dirk moet passeren zonder dat ik hem stoor. Soms is het wat improviseren: ik zit te werken aan de tafel en moet alles aan kant doen omdat we gaan eten. Maar dat weegt niet op tegen de rest. We hebben gekozen voor een camper met veel ramen, zodat we echt van de natuur kunnen genieten.’

Dirk: ‘Als er wat is, praten we het uit. We moeten wel, want je kan niet weg, dat is het voordeel. Op die manier wordt ook je relatie steeds hechter. We moeten geen tijd steken in het onderhoud van huis en tuin, we hebben meer uren voor onszelf.’

Tegelijk is het ook jullie werkplek?

Anne: ‘Ik werk freelance als grafisch ontwerper en heb verschillende klanten. Zelf ben ik de creatieveling, Dirk houdt zich bezig met klantencontacten en de productionele kant. Ontwerpen is mijn ding en dat gaat prima vanop afstand. De klanten mailen, ik stuur drukwerk door, we volgen orders op… Veel plaats heb ik er niet voor nodig, mijn laptop vooral.’

Dirk: ‘En een goede verbinding via een satelliet. We werken met StarLink, tot hoog in Noorwegen hadden we een perfecte verbinding.’

Anne: ‘We zijn veel rustiger, gelukkiger. We voelen ons minder opgejaagd, de ratrace gaat aan ons voorbij.’

Dirk: ‘En toch werken ook wij hard, maar er is geen chef meer die me zegt dat ik zo laat op het werk moet zijn, vandaag dit en dat moet doen op die manier, enzovoort.’

Anne: ‘De klanten zijn tevreden, de zaak draait: dat bewijst dat het kan.’

 Werken, wonen, maar vooral ook: reizen! Toch?

Anne: ‘Inderdaad. We zijn zes maand op pad geweest en ondertussen hebben we ook gewerkt, maar dan telkens vanop een andere plek. We toerden door Duitsland, Polen, de Baltische Staten, Finland, Noordkaap, Noorwegen en Zweden. Onvergetelijke plekken!’

Dirk: ‘Polen was verrassend. Daar vind je nog oerbossen en pittoreske, mooie steden en dorpen. Finland bracht dan weer een onbeschrijfelijke rust, met eindeloze bossen en groene natuur. Overal lag hout dat de gemeenschap gekapt had en dat je mocht gebruiken voor je barbecue, heerlijk toch. Noorwegen is woester, heel indrukwekkend. We stonden een week lang boven een fjord, ons ‘bureau’ had zicht op het water onder ons, wie kan dat zeggen?’

Anne: ‘We vertrekken wanneer we er zin in hebben. Ik koop meestal wel een reisgids van het land waar we naartoe gaan, al laten we ons ook leiden door toeval, door wat anderen aanbevelen, …’

Dirk: ‘Onze eerste stop is meestal bij vrienden, en dan zien we wel weer. Onderweg maak je ook veel vrienden, camperaars gaan makkelijk in gesprek met elkaar.’

 Hoe ervaar je zelf je work-life-balans?

Dirk: ‘Alles loopt door elkaar, maar dat ervaren we niet als stresserend. Onlangs stonden er een paar Nederlanders naast ons. Na een ochtend werken gingen we hen opzoeken en bleven de hele namiddag hangen. ’s Avonds na het eten werd er dan weer verder gewerkt.’

Anne: ‘We zijn heel flexibel. Willen we een stadje bezoeken, dan werken we tijdens het weekend en hangen de toerist uit op maandag en dinsdag, wanneer de straten rustiger zijn. Voor ons is dit leven de essentie, wij voelen ons perfect gelukkig om zo te kunnen reizen, wonen en werken. Om vooral onszelf te kunnen ‘zijn’, daar komt het uiteindelijk allemaal op neer.’

Meer info: Tedruk.be