Magnifiek Mallorca

Eerst is de ochtend nog een lichte streep aan de horizon, dan kleurt hij de lucht roze om enkele tellen later een oranje gloed over de Baai van Palma te strooien. De straatverlichting volgt de kust als een stippellijn die glinstert in het water en de palmbomen ritselen bijna onhoorbaar op de dijk. Wat een schitterende najaarsochtend om wakker te worden op Mallorca.

De vorige avond zijn we laat in het donker aangekomen in Palma en meteen naar ons hotel gegaan. Het is dan altijd in spanning afwachten hoe het uitzicht ’s morgens zal zijn, en dat stelt zeker niet teleur. Ons hotel ligt vlak aan de zee in Ca’n Pastilla, een gemeente op enkele kilometers van de hoofdstad Palma aan de zuidkust van het eiland.

Vakantiegroep 1: de fietsfans

Na het ontbijt wandelen we over de dijk. Op de kleine terrasjes drinken enkele mannen en vrouwen gezellig babbelend hun ochtendkoffie terwijl ze genieten van de zon. De sportievere types zijn volop aan het joggen, zwemmen of yoga aan het beoefenen. Wij zullen vandaag niet onderdoen qua fysieke arbeid. We hebben afgesproken met een van de Intersoc&Pasar-groepen die op Mallorca op vakantie zijn. Opgedeeld in verschillende groepen maken ze dagelijks fietstochten in de regio. Afhankelijk van je voorkeur fiets je mee bij recreant, sportief of sportief plus.

We kunnen wel behoorlijk fietsen, maar voor de zekerheid sluiten we ons toch aan bij de recreanten. Wanneer blijkt dat zij allemaal elektrisch rijden, moeten we toch even slikken vanop onze analoge machines, maar gelukkig zijn het prima fietsen en we gaan vol goede moed mee op pad.

Bloeiende kamperfoelie

Op de planning staat een flinke fietstocht van iets meer dan 60 kilometer, het binnenland in. Professionele wielerploegen kiezen Mallorca niet alleen om te trainen in een lekker voor- of najaarszonnetje, maar ook omdat het landschap zo gevarieerd is: van langgerekte kuststroken over steile bergpassen, tot kronkelende haarspeldbochten. Dat het binnenland van het eiland bergachtig is, voelen we meteen als we wegrijden van Palma, de heuvels in.

Eerst moeten we enkele kilometers door de stadsrand van de hoofdstad. Anja, onze begeleidster, weet ons prima langs de kleine sluipweggetjes van de drukke straten te houden. Dan maakt het stedelijke plaats voor het rurale Mallorca. De velden zijn geoogst en liggen er okerbruin en verlaten bij. Achter stapelmuurtjes kijken schapen verbaasd op wanneer ons klein peloton voorbij komt razen. Verspreid over het landschap torenen kleine windmolens boven de boerderijen uit. En overal hangt de heerlijke geur van bloeiende kamperfoelie.

‘Rij maar’, zegt Anja, ‘op ons hoef je niet te wachten.’ Zij heeft net als wij een gewone fiets en de ogenschijnlijk eindeloze klim die ons wacht, zal ieder op zijn eigen tempo te lijf moeten gaan. Het elektrische gedeelte van ons team zoemt er gestaag vandoor. We kunnen nog even aanklampen, maar moeten dan toch terugschakelen en met gedachten op nul rondjes maken. ‘Zo blijven we jong!’, roept de een. ‘Zo eens lekker doortrappen kan toch goed doen hè’, zegt iemand anders. Wij zijn al lang blij dat we niet moeten afstappen om die laatste gemene knik in de weg op te fietsen.

Kleurrijke keramiek

Voor we verder op pad gaan richting Bunyola, doen we eerst nog een terrasje. We moeten toch ook genieten, of niet soms? Opnieuw onderweg stoppen we in Pòrtol bij een van de vele keramiekateliers op het eiland. Tussen torens van aardewerken borden, koppen, vazen, eierdopjes en schalen zit een ambachtsman kommetjes te beschilderen. Hij laat de gedroogde keramiek voorzichtig ronddraaien, zet zijn penseel tegen de binnenwand en schildert zo het kommetje.

Mallorca is doorheen de geschiedenis het centrum van de pottenbakkerij van het Middellandse Zeegebied geweest. Vandaag vieren ze in Pòrtol nog jaarlijks het Fira del Fang (het kleifestival), om die geschiedenis in de verf te zetten. De oorspronkelijke keramiek van Mallorca herken je aan de typische aardekleuren. Nu zijn er heel wat modernere varianten op de traditionele pottenbakkerij en lijken vooral heel felle kleuren het goed te doen.

Miniatuurkathedralen

De weg loopt langs olijfboomgaarden met nog groene vruchten aan de takken. In de verte zien we het kerkje van Bunyola, leunend tegen de bergen van de Serra de Tramuntana, de ruggengraat van het Balearische eiland. We stoppen nog even bij het mysterieuze Cementiri de Bunyola. Midden in het groen zijn hier graftombes tegen de flank aangebouwd die allemaal op miniatuurkathedralen lijken. Een ervan doet zelfs denken aan de Sagrada Familia.

Maar dan is het tijd voor de welverdiende lunch. Tussen de andere wielertoeristen maken we het ons gemakkelijk onder de platanen op het centrale plein voor het kerkje. We bestellen allemaal een pa amb oli, een typisch Mallorcaans belegd broodje, en nemen er een caña bij, een klein biertje. Zo kan het inderdaad ook, fietsen op Mallorca.

Na de lunch keren we via een andere route terug richting Palma. Waar we daarstraks nog zaten te zweten tijden het klimmen, glijden we nu met de glimlach door het landschap, recht naar de zee. Met de avondzon op ons gezicht genieten we op een terrasje van boquerones fritos en calamares, ideale tapas om deze fietsdag af te sluiten.

Vakantiegroep 2: de cultuurliefhebbers

De reizen van Intersoc&Pasar zijn zeer divers. Ook nu is er weer een groep cultuur bij. Iedere dag trekken zij eropuit om de culturele geschiedenis van Mallorca te ontdekken. Wij gaan deze voormiddag het historische centrum van Palma verkennen.

Vanuit ons hotel fietsen we langs de kustweg naar de stad. Het is een uitstekend fietspad en het slingert vrolijk voorbij de kleine jachthavens en de rieten parasols. De Mallorcanen zijn al die fietsers zo gewoon geworden dat iedereen mooi op zijn deel van de weg blijft.

De kathedraal van Palma of La Seu, zoals die ook genoemd wordt, zie je al van ver liggen. De massieve zandstenen muren komen tot 44 meter boven de grond. Als je dichterbij komt, zie je pas de minuscule details die aangebracht werden. Zo is de Grote Poort sierlijk versierd met honderden rozetten en lijken de waterspuwers streng La Seu te bewaken. In het Parc de la Mar aan de voet van de kathedraal wordt het bouwwerk weerspiegeld in het water van de aangelegde zoutwatervijver.

Wanneer je door Casco Antiguo van de hoofdstad loopt, zie je in de architectuur de Romeinse, Moorse en christelijke geschiedenis zo aan je voorbij komen. Iedere periode heeft wel een afdruk nagelaten op de stad.

Bloem, eieren en vet

We dwalen nog wat verder rond in de smalle straatjes tot we terechtkomen bij Ca’n Joan de d’Aigo. Naar verluidt eet je hier de beste ensaimadas van het land. ‘En neem zeker niet de grote, maar de kleine’, werd ons op het hart gedrukt. ‘Samen met een koffie zijn ze echt hemels.’

Ensaimadas zijn een typisch gebakje van Mallorca. Iedere bakkerij heeft zo zijn eigen bereiding, waardoor er geen officieel recept bestaat. Bloem wordt gemengd met eieren en vet, opgerold, gebakken en afgewerkt met poedersuiker. Het resultaat is een erg luchtig gebakje dat je vingers helemaal vettig maakt. Tussen de keuvelende Spanjaarden genieten we van deze verwennerij voor we weer op de fiets springen voor een tocht langs de kust.

Kleine geitenpaadjes

Na een lang stuk fietsen langs de Baai van Palma moeten we bij de kleine haven van s’Arenal naar boven. We rijden langs prachtige villa’s met tuinen vol bloemen en zicht op zee. Tussen de percelen door lopen wandelweggetjes naar beneden. Hier is geen zandstrand meer, maar is de kustlijn grillig en vol rotsen. Een vrouw ligt op een uitstekende rots te zonnen, een man komt net uit het water met zijn snorkel nog in zijn mond en wat verderop hangt een kleine zeilboot in het water te dobberen.

Van ons uitzichtpunt fietsen we verder langs steeneiken en laag maquis. Op de grond zien we een hop scharrelen op zoek naar insecten, om dan in een sinuslijn weg te vliegen als we voorbijrijden.

De weg stijgt nog verder door een schraal dennenbos. We beginnen het klimmen te voelen in onze kuiten, maar we weten dat het uitzicht alleen maar mooier zal worden. En dat is ook zo. Bij Puig de Ros slaan we een klein asfaltbaantje in dat ons naar de zee brengt. Wat een uitzicht! Onder ons loopt het land steil uit naar de Middellandse Zee. Kleine geitenpaadjes lopen kriskras door elkaar. De namiddagzon glinstert fel in het azuurblauwe water. In de verte zien we pieken van de Serra de Tramuntana scherp afgetekend tegen de blauwe hemel. En nu begrijpen we helemaal waarom al die wielertoeristen zo graag naar Mallorca komen: het is hier gewoon prachtig.

Wil je ook gaan fietsen op Mallorca? Op www.intersoc.be/fietsvakanties vind je alle informatie en prijzen.