Eindelijk (bijna) ingericht!

Stap 1: Maatwerk!

Rond de randen van de deuren kleef ik vilt voor een nette afwerking. Tegen de wanden komen binnenkort weer overal houten panelen. Bram maakt de eerste kastjes en zaagt alles op maat uit. Evident is dat niet: het vraagt om veel nadenkwerk, vaak herbeginnen en vooral eindeloos veel geduld. Eerder deed Bram al heel wat kluswerk tijdens de renovatie van ons jaren-twintig-huis. Daarmee vergeleken leek een camper (om)bouwen een eitje, maar de vele hoekjes en kantjes maken het verraderlijk. We zagen veel, maar zeuren niet. Of proberen dat toch niet te doen, want intussen zorgt een hittegolf voor bakken en braden op onze oprit. Binnenkort willen we écht op vakantie met ons huisje-op-wielen, dus we weten waarvoor we zweten. We mikken op midden juli en werken daarom tot in de late uurtjes en bijna elke dag door aan ons camperproject.

Stap 2: Elektrische spaghetti

Als het donker wordt, staken we onze werkzaamheden ‘s avonds. Daar komt snel verandering in. Bram heeft zich de voorbije weken over het elektrisch schema van onze camper gebogen. Hij heeft elektriciteitskabels getrokken en installeerde een grote batterij van 250 ampère en een omvormer die de energie van de zonnepanelen verzamelt en opslaat. Daarnaast kan de batterij ook met een lader via het net energie tanken én tijdens het rijden dankzij een intelligente accuscheider. Onze lichtspotjes en frigo werken op 12 volt en zullen we rechtstreeks aansluiten op de batterij. Een andere omvormer zet de 12 volt dan weer om in 230 volt, waardoor we ook makkelijk onze laptop kunnen opladen of een waterkokertje kunnen gebruiken. Een wirwar van draden hangt nu als spaghetti aan het plafond. Die zullen netjes verdwijnen achter de wand- en plafondpanelen. Bram duwt  een striptang in mijn handen en ik knutsel de spotjes in elkaar. Nooit gedacht dat ik mijn innerlijke elektricien zou ontmoeten en het nog leuk zou vinden ook. 

Stap 3: Keuken, frigo, toilet: plots gaat het snel…

Midden juli breekt aan en we zijn niet bepaald in de wolken over onze vooruitgang. Elke stap in de camperombouw verloopt tergend traag. We gunnen onszelf twee extra weken en beslissen om onze vakantie later te beginnen. Alsof het zo moet zijn, komt er plots wél schot in de zaak. We zien de werken letterlijk vooruit gaan. Dat is eigenlijk nogal logisch: tot nu toe waren onze stappen eerder onopvallend, maar uiteraard wel belangrijk, nu zijn ze veel zichtbaarder. In no time staan het toilet en de frigo er en heeft Bram de zitbankjes en het keukenframe gemonteerd. We houden wel van een verfijnde afwerking en verliezen ons al eens in details, zoals een ingebouwd rekje in het toilet, maar het oog wil ook wat. Keukenlades en een tafel zijn er daardoor nog niet, als we eindelijk vertrekken. Het toilet spoelt niet door en er is ook geen fornuis, want water en gas zijn nog niet geïnstalleerd, maar we voelen ons wél klaar om te vertrekken. Frankrijk, we komen eraan!

Stap 4: Nét niet af, toch relaxen in Bretagne

Ons geluk kan niet op, als we de grens oversteken. We zullen de eerste twee weken van augustus met onze camper langs de Bretoense kust reizen. De roze granietkust blinkt onder de zon. Bretagne heeft een eerder grillig zeeklimaat: het weer kan er onvoorspelbaar zijn, maar nu is het bijzonder aangenaam. Terwijl België gebukt gaat onder de zoveelste hittegolf, komen wij op adem bij een zeebries en milde temperaturen. De enigen zijn we duidelijk niet, want alle campings zitten afgeladen vol. We belanden vooral op aires de camping car en kamperen bij boeren via France Passion. Ook al kunnen we daardoor niet vaak douchen en is onze camper nog een beetje rudimentair, toch voelen we ons behoorlijk blij in en met ons huisje. Na de reis gaan we met hernieuwde kracht voor de afwerking, maar eerst genieten we van wandelen langs de wilde kustlijn, van Bretoense pannenkoeken en cider, van saucissons en het trage buitenleven. En van onze eerste reis met onze kampeerbus.