In De Wildernisse: kamperen tussen de peren
- Kamperen
Geef het nog wat tijd. Een voedselbos brengt pas na een paar jaar een weelde van vruchten, noten en bloemen voort. Permacultuur gaat niet over één nacht ijs, maar laat de natuur rustig groeien en bloeien.
In De Wildernisse is een voedselbos van twee hectare op de grens tussen Lissewege en Zuienkerke, op amper vijf kilometer van de zee. De eigenaar van het perceel plantte er elf jaar geleden een hoogstamboomgaard met oude appel- en perensoorten. Hij liet er Belted Gallowaykoeien grazen.
Toch vond hij twee jaar geleden dat er iets ontbrak. “Het was te kaal”, aldus Mark Depaepe. Een vriend fluisterde hem in dat een voedselbos hier niet zou misstaan. “Samen met veel vrijwilligers hebben we de vzw Drieszenhoeve opgericht en zetten we samen onze schouders om van In De Wildernisse een geslaagd project te maken.” Er groeien bessen, frambozen, kruiden, noten en inheemse bloemen. Er wordt ook werk gemaakt van een natuurlijke vijver in de strijd tegen de droogte.
Kiwibessen als ontbijt
Op een open plek is een kampeerplek ingericht. Je kampeert er letterlijk ‘In De Wildernisse’.” Volgend jaar schuift de kampeerplek iets meer naar het westen op en zal het omringd worden door een vlechtwerk van wilgen. De kiwibes zal je er zo naast je tent kunnen plukken”, doet Mark de kampeerplannen uit de doeken. De opbrengst van de mini-camping en van de educatieve workshops die hier soms plaats vinden, gaan integraal naar de verdere opbouw van het eetbare bos.
deel Artikel
